ประวัติของปลาดุก
บทความ > การเพาะและการเลี้ยงปลาดุก
ชีวประวัติของปลาดุก
ปลาดุกจัดเป็นปลาน้ำจืดที่นิยมรับประทานและเป็นที่ต้องการของตลาดมาก ประกอบกับปลาดุกยังจัดเป็นปลาที่เลี้ยงง่าย โตเร็ว กินอาหารได้เกือบทุกชนิด และจัดเป็นปลาที่มีความอดทนต่อสภาพแวดล้อมได้ดีเป็นพิเศษ จึงทำให้มีผู้สนใจที่จะเลี้ยงปลาดุกทันมากขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม ในการเลี้ยงปลาดุกให้ประสบความสำเร็จนั้นผู้เลี้ยงควรจะได้ศึกษาถึงอุปนิสัยโดย ทั่วไป นิสัยการกินอาหาร การเพาะและขยายพันธุ์ ตลอดจนการป้องกันกำจัดโรคและศัตรูให้ดีเสียก่อน โดยเฉพาะปลาดุกอุยและปลาดุกด้าน
แหล่งกําเนิดและกินอาศัย
แหล่งกําเนิดของปลาดุกค่อนข้างกว้าง คือ มีอยู่ทั่วไปในน่านน้ำจืดในเขตร้อนแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น พม่า ลาว เวียดนาม กัมพูชา ไทย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย มาเลเซีย อินเดีย สรีลังกา และหมู่เกาะบอร์เนียว
สำหรับในประเทศไทยถิ่นอาศัยตามธรรมชาติของปลาดุกจะมีอยู่ทั่วไปตามลำคลอง ห้วย หนอง และบึงทั่วประเทศ ส่วนตามแม่น้ำนั้นปลาดุกมีอาศัยอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก โดยธรรมชาติแล้วปลาดุกชอบอาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำซึ่งพื้นดินเป็นโคลนและมีน้ำจืดสนิท ไม่ชอบอาศัยอยู่ในน้ำใส อยู่ได้ทั้งในน้ำนิ่งและน้ำไหล อาศัยอยู่ในระดับน้ำที่ไม่ลึกมากนัก หรือแม้แต่ ในแหล่งที่มีน้ำเพียงเล็กน้อยก็ยังพบปลาดุกอาศัยอยู่ได้ ทั้งนี้เพราะปลาดุกมีอวัยวะพิเศษที่ช่วยในการหายใจและอดทนต่อสภาพแวดล้อมได้ดี จึงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสภาวะของน้ำที่มีออกซิเจนเพียงเล็กน้อย หรือในเขตที่มีน้ำค่อนข้างกร่อยปลาดุกก็ยังสามารถอาศัยอยู่ได้เช่นกัน
อุปนิสัยทั่วไป
นิสัยโดยทั่วไปของปลาดุก คือ ค่อนข้างตกใจง่าย ปราดเปรียว ว่องไว ไม่ชอบอยู่นิ่ง ชอบดำว่ายดำผุด และชอบซอกแซกไปตามพื้นโคลนตมซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้น้ำขุ่นอยู่เสมอ มีนิสัยชอบว่าย กระเสือกกระสนหนีทวนน้ำออกไปจากแหล่งอาศัยในขณะที่ฝนตก หรือขณะที่น้ำไหลลงสู่แหล่งน้ำที่อาศัยอยู่ เป็นปลาที่มีความอดทนต่อสภาพแวดล้อมที่เลวได้ดี สามารถเลี้ยงรวมกันได้เป็นจำนวนมากและให้ผลผลิตสูง มีความอดทน เลี้ยงง่าย โตเร็ว อาศัยอยู่ได้ทั้งในสภาพน้ำไหลและน้ำนิ่ง ไม่ชอบอาศัยอยู่ในที่ซึ่งมีแสงสว่างมากเกินไป จะเชื่องช้าในเวลากลางวันและกระฉับกระเฉงในตอนกลางคืนหรือที่มีด
ปกติปลาดุกสามารถอาศัยอยู่ในโคลนเลน และในน้ำที่มีปริมาณออกซิเจนต่ำได้เป็นเวลานาน แต่การเปลี่ยนแปลงคุณภาพของน้ำจะต้องค่อยเป็นค่อยไป ซึ่งปลาดุกจะอ่อนแอมากเมื่อคุณภาพของน้ำเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิของน้ำและความเป็นกรดเป็นด่างของน้ำ อาจทำให้ปลาช็อคตาย ไม่กินอาหาร หรืออ่อนแอ เกิดโรคแทรกซ้อนและตายไปในที่สุด
นิสัยการกินอาหาร
ปลาดุกเป็นปลาที่สามารถกินอาหารได้ทั้ง พืชและสัตว์ ปลาดุกที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำธรรมชาติมีนิสัยชอบหากินตามบริเวณพื้นหน้าดิน โดยเฉพาะบริเวณที่พื้นเป็นโคลน และจะขึ้นมากินอาหารที่บริเวณผิวน้ำเป็นบางครั้ง ในธรรมชาติลูกปลาดุกจะกินอาหาร จำพวกโปรโตซัว ไรน้ำขนาดเล็ก โรติเฟอร์ และแพลงค์ตอนพืช ส่วนปลาดุกที่มีขนาดโตขึ้นจะกินอาหารจำพวกตัวอ่อนของแมลงน้ำ ไรน้ำ กุ้ง หนอน แมลง ลูกปลาเล็กๆ บางชนิด และอินทรีย์สารที่อยู่ตามพื้นโคลน โดยใช้หนวดรับความรู้สึกมากกว่าตาในการใช้หาอาหาร นอกจากนี้ปลาดุกยังมีนิสัยชอบ กินอาหารจำพวกเนื้อที่กําลังเปี่อยด้วย แต่เมื่อนำปลาดุกมาเลี้ยงในบ่อสามารถฝึกให้กินอาหารสำเร็จรูปที่ มนุษย์ผลิตขึ้นมาได้ ทั้งอาหารประเภทจมน้ำและอาหารชนิดเม็ดที่ลอยน้ำ ซึ่งมีส่วนผสมของพวกกากถั่ว รำ ปลายข้าว กากมัน ข้าวโพด แป้ง ปลาป่น หรือฝึกให้กินอาหารประเภทเนื้อ เช่น ปลาเป็ด เศษเนื้อ เครื่องในสัตว์ เลือดสัตว์ได้ นอกจากนี้ยังสามารถฝึกให้ปลาดุกขึ้นมากินอาหารที่บริเวณ ผิวน้ำแทนการหาอาหารตามบริเวณพื้นหน้าดินได้เช่นกัน
No comments