ปลากดหลวงที่ลำน้ำน่าน
บทความ > การเลี้ยงปลาในกระชัง > การเลี้ยงปลากดในกระชัง
ปลากดหลวงที่ลำน้ำน่าน อุตรดิตถ์ 19 กระชัง เลี้ยงด้วยใจ กำไรครึ่งล้าน
ปลากดหลวง เป็นปลาหนัง เนื้อมีสีขาวใส รสหวาน สามารถนำมาประกอบอาหารไทยได้หลายชนิด ซึ่งได้รับความนิยมอย่างสูงจากผู้บริโภคในเมืองไทย ตลอดช่วง 1 ทศวรรษที่ผ่านมา เนื่องจากเนื้อปลาเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ มีคุณค่า ทางโภชนาการเป็นแหล่งของโปรตีน วิตามิน แร่ธาตุและกรดไขมันที่มีประโยชน์ต่อร่าง กายเช่น ไขมันกลุ่มโอเมก้า3 ที่มีความสำคัญ ต่อการเจริญเติบโตและการพัฒนาสมอง
ปลากดหลวง เป็นปลาน้ำจืดที่นิยมเลี้ยงกันอย่างแพร่หลายในประเทศสหรัฐอเมริกา โดยมีการพัฒนาสายพันธุ์มากว่า 30 ปี จนทำให้ได้ปลากดสายพันธุ์ที่มีอัตราการเจริญเติบโตเร็วและมีรสชาติดี กระทั่งเป็นที่นิยมของผู้บริโภคอย่างกว้างขวาง และกลายเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ตลอดมลรัฐทางภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา โดยมีจำนวนพื้นที่บ่อที่ใช้เลี้ยงปลามากถึง 250,000 ไร่
เมื่อดูจากภายนอก ปลากดหลวงจะมีลักษณะคล้ายกับปลากดแก้วหรือปลากดคังในบ้านเรา แต่หัวปลากดหลวงจะมีขนาดเล็กกว่าปลากดไทย ในปี 2533 ได้มีการนำเข้าปลากดหลวงเป็นครั้งแรก โดยสถาบันพัฒนาแห่งเอเชีย (AIT) และกรมประมง เพื่อนำมาเพาะขยายพันธุ์ และส่งเสริมให้เกษตรกรนำไปเลี้ยงในกระชังริม เขื่อนกักเก็บน้ำ หรือบริเวณริมแม่น้ำที่มีกระแส น้ำไหลเวียน โดยเฉพาะพื้นที่ริมฝั่งแม่น้ำน่าน ของจังหวัดอุตรดิตถ์ ซึ่งปัจจุบันพบว่า เกษตรกรที่มีพื้นที่ติดลำน้ำหันมาเลี้ยงปลากดหลวงเป็น อาชีพเสริม ควบคู่กับการปลูกพืชเศรษฐกิจกัน
เลียบฝังลำน้ำน่านในจังหวัดอุตรดิตถ์ หากสังเกตให้ดีจะพบว่า สองฟากฝั่งมีกระชังเลี้ยงปลาลอยอยู่ทุกระยะของลำน้ำ เพราะแม่น้ำสายนี้เป็นแหล่งน้ำที่เหมาะสมในการเลี้ยงปลากระชังเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากลำน้ำน่านมีกระแสน้ำ ไหลผ่านตลอดทั้งปีเพราะอยู่หลังเขื่อนสิริกิติ์ จึงไม่มีปัญหาการขาดออกซิเจนในน้ำ ซึ่งเหมาะ สำหรับที่จะใช้เป็นแหล่งเพาะเลี้ยงปลาในกระชัง ด้วยคุณลักษณะดังกล่าวจึงทำให้ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ริมฝังลำน้ำน่านหันมายึดอาชีพการเลี้ยงปลาในกระชังเพื่อสร้างรายได้เช่นเดียวกับ จ.ส.อ. (พิเศษ)วิสูตร ส้มจันทร์ อดีตนักรบชายชาติทหารที่เบนเข็มมาสู่อาชีพเกษตรกรรมด้วยใจรัก
เริ่มจากเลี้ยงปลาราคาประกัน
ก่อนจะหันมาเลี้ยงปลาในกระชัง จ.ส.อ.(พิเศษ)วิสูตร เล่าให้ทีมงานฟังว่า ตนเคยรับราชการทหารมากว่า 32 ปี หลังจากตัดสินใจ ลาออกจากราชการในปี 2543 ก็หันมายึดอาชีพ ทำสวน ทำไร่ ในลักษณะแบบวนเกษตร โดยมีเป้าหมายในชีวิตคือ อยากกลับมาสร้างครอบครัว บนผืนดินที่บิดามารดายกให้ ซึ่งมีเนื้อที่ 8 ไร่กับอีก 2 งาน ตั้งอยู่เลขที่ 165/3 หมู่ 4 ตำบลวังแดง อำเภอ ตรอน จังหวัดอุตรดิตถ์
“เริ่มแรกผมทำสวนผลไม้แบบผสมผสาน ซึ่งเป็นผลไม้พื้นบ้าน เช่น ลำไย ชมพู่ มะปราง กระท้อน น้อยหน่า และมะนาว นอกจากนี้ผมยังปลูกไผ่พันธุ์หม่าจูและพืชผักอื่นๆ ควบคู่ไปด้วย เมื่อทำสวนไปได้ซักระยะ ก็มีบริษัทเอกชนเข้ามาส่งเสริมให้เลี้ยงปลาทับทิมในกระชัง โดยมีข้อเสนอว่าเมื่อถึง เวลาจับขายบริษัทจะมารับซื้อในราคาประกัน ผมจึงทดลองเลี้ยง 4 กระชัง โดยพยายามศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงปลาในกระชัง ทั้งจากตำราและไปขอข้อมูลจากผู้ที่กำลังเลี้ยงอยู่ ใน ขณะเดียวกันผมก็ได้รับคำแนะนำจากเจ้าหน้าที่ของบริษัทที่เข้ามาส่งเสริม จนเกิดความชำนาญ” จ.ส.อ.(พิเศษ) วิสูตรกล่าวถึงจุดเริ่มต้น
No comments